Μια υπογραφή έλειπε μόνο για να διευθετηθεί το μεγάλο πρόβλημα με τους εθελοντές πυροσβέστες και το οποίο δεν ήταν άλλο από το ανεπαρκές γενικόλογο και απαρχαιωμένο νομικό καθεστώς του 1991. Ο υπουργός Οικονομικών όμως της προηγούμενης κυβέρνησης δεν υπέγραψε, το νομοσχέδιο μπήκε στα συρτάρια του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και παρέμεινε εκεί ως το Μάιο του 2010 που ο υφυπουργός Σπύρος Βούγιας, και αφού του έγιναν μερικές προσθήκες, το παρουσίασε σε συνέντευξη Τύπου. Μετά όμως τον ανασχηματισμό και ακολουθώντας ίσως τη μοίρα αρκετών σχεδίων νόμων, ξεχάστηκε για άλλη μια φορά. Ώσπου το έφερε στην επικαιρότητα μια από τις «μεγάλες» εθελοντικές ομάδες όταν με επιστολή της διαμαρτυρήθηκε για την άρνηση -κατά τους ισχυρισμούς της- της πολιτικής ηγεσίας να τους συναντήσει προκειμένου να υπάρξει διάλογος, να συμφωνηθεί το πλαίσιο και να γίνει επιτέλους το νομοσχέδιο νόμος ώστε να μπει τέλος στο αλαλούμ που επικρατεί σήμερα στο χώρο.
Υπέρ της αναμόρφωσης, εξάλλου, του θεσμού του εθελοντή πυροσβέστη έχει ταχθεί αρκετές φορές και η Ένωση Αξιωματικών της Πυροσβεστικής (ΕΑΠΣ) η οποία έχει προτείνει επίσης ότι η πολιτεία οφείλει να ξεκαθαρίσει το γρηγορότερο το νομοθετικό πλαίσιο δράσης του εθελοντή πυροσβέστη προκειμένου να σταματήσει ο υπόγειος πόλεμος που εδώ και καιρό σοβεί ανάμεσα στις ομάδες που είναι από τη μια ενταγμένες στην Πυροσβεστική και από την άλλη που ανήκουν στην Πολιτική Προστασία.
Όλα δε αυτά συμβαίνουν καθώς στο χώρο του Εθελοντισμού δεν υφίσταται ένα θεσμοθετημένο πλαίσιο με αποτέλεσμα να επικρατεί ένα άνευ προηγουμένου αλαλούμ. Δεν υπάρχει ενιαίο σύστημα εκπαίδευσης, που να καλύπτει το σύνολο του Εθελοντισμού ανά την επικράτεια, αλλά και όλες τις δράσεις των εθελοντών όπως για παράδειγμα τη δασοπυρόσβεση, την έρευνα και διάσωση, την οργάνωση διοικητικής μέριμνας, τις επικοινωνίες κ.λπ. Το πιο σημαντικό βέβαια είναι πως δεν υπάρχει φορέας και διαδικασίες που να πιστοποιούν ότι οι εθελοντές κατέχουν τις απαιτούμενες γνώσεις και έχουν τα προσόντα και τις ικανότητες για να εμπλακούν ασφαλώς και με επιτυχία στις δύσκολες και επικίνδυνες αποστολές τους.
Ανυπαρξία συστήματος αξιολόγησης
Εάν και στο παρελθόν θεσμοθετήθηκε, το «Ερευνητικό και Εκπαιδευτικό Κέντρο Πολιτικής Προστασίας» ουδέποτε συστάθηκε και λειτούργησε. Η εκπαίδευση επίσης που έχουν λάβει μέσα στο πέρασμα των χρόνων μέλη Εθελοντικών Οργανώσεων στην Ελλάδα δεν έγινε στα πλαίσια της ΓΓΠΠ, σε πολλές περιπτώσεις έγινε από φορείς που δεν πληρούν νόμιμες προϋποθέσεις, ενώ γι’ αυτούς που έγινε από νόμιμους φορείς δεν είναι δυνατόν να ελεγχθεί η αποτελεσματικότητά τους. Τα μέλη κάποιων άλλων εθελοντικών ομάδων εκπαιδεύτηκαν σε φορείς του εξωτερικού, με διαδικασίες που δεν αναγνωρίζονται από την Ελλάδα και σε πολλές περιπτώσεις η εκπαίδευση αυτή έγινε από φορείς άγνωστης αξιοπιστίας. Βέβαια, τόσο για τους πρώτους όσο και για τους δεύτερους δεν υφίσταται καμιά διαδικασία πιστοποίησης. Στα πλαίσια της εκπαίδευσης και της πιστοποίησης, η ΓΓΠΠ είναι από καιρό σε συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης καθώς και με τη Γενική Γραμματεία Εκπαίδευσης Ενηλίκων, ώστε να καταρτιστεί και να θεσμοθετηθεί ένα Εθνικό Σύστημα Εκπαίδευσης Εθελοντών. Στόχος για τον οποίο οι υπεύθυνοι της Γραμματείας απέσπασαν την καταρχήν αποδοχή της αποκέντρωσης του Εθελοντισμού από την ΚΕΔΚΕ και την ΕΝΑΕ και σε συνεργασία μαζί τους θα συζητηθεί η ανάπτυξη ενός ενιαίου συστήματος εκπαίδευσης.
Στο νομοσχέδιο που είχε επεξεργαστεί το υπουργείο Προστασίας προβλεπόταν ότι εθελοντικές υπηρεσίες θα μπορούν να δημιουργηθούν σε επίπεδο Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης και σε Ιερές Μονές, ότι θα υπάγονταν διοικητικά και επιχειρησιακά στην υπηρεσία της Πυροσβεστικής και συγκεκριμένα στο πλησιέστερο κλιμάκιο από την περιοχή που εδρεύουν, ότι θα λειτουργούν υποστηρικτικά στους πυροσβέστες και ότι οι εθελοντικές ομάδες θα επανδρώνονταν από πιστοποιημένους εθελοντές. Με βάση τις προβλέψεις του σχεδίου νόμου, τα Εθελοντικά Πυροσβεστικά Κλιμάκια θα μπορούν να λειτουργούν σε ετήσια ή εποχική βάση προκειμένου να καλύπτουν τις ανάγκες πυρασφάλειας και διάσωσης σε περιοχές στις οποίες δεν υπάρχουν επαγγελματικές πυροσβεστικές υπηρεσίες, όπως σε ορισμένα από τα νησιά μας, καθώς και σε ακριτικές περιοχές της χώρας.
Τι προβλεπόταν
Στο νομοσχέδιο προβλεπόταν ακόμα:
• Η ίδρυση Μητρώου Πιστοποιημένων Εθελοντών του Πυροσβεστικού Σώματος (κάτι που υπήρχε και καταργήθηκε επί Φούρλα) καθώς και κατηγορία Εθελοντών-Φίλων του Πυροσβεστικού Σώματος.
• Η παροχή ολοκληρωμένης εκπαίδευσης και πιστοποίησης των εθελοντών πυροσβεστών έπειτα από παρακολούθηση εκπαιδευτικού προγράμματος διάρκειας τουλάχιστον 120 ωρών, το οποίο θα πραγματοποιείται από την Πυροσβεστική Ακαδημία και το πιστοποιημένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα θα καλύπτει τέσσερα θεματικά πεδία: δασοπυρόσβεση, αστικές πυρκαγιές, διασώσεις και Κανονισμό Λειτουργίας Πυροσβεστικών Υπηρεσιών.
• Η υγειονομική κάλυψη και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των εθελοντών πυροσβεστών που τραυματίζονταν κατά την άσκηση των καθηκόντων, ενώ ισχύουν από το 1991 οι διατάξεις περί αστικής ευθύνης που αφορούν και το προσωπικό των Επαγγελματιών Πυροσβεστών.
• Η χορήγηση στολών και ατομικού προστατευτικού εξοπλισμού από το Δημόσιο.
• Ενίσχυση των κινήτρων για την προσέλευση εθελοντών που ίσχυαν και από το 1991, όπως είναι η κάλυψη ποσοστού κενών οργανικών θέσεων του Πυροσβεστικού Σώματος από εθελοντές πυροσβέστες, υλικές και ηθικές αμοιβές σε εξαιρετικές πράξεις που υπερβαίνουν το καλώς εννοούμενο καθήκον, αλλά και καθιέρωση κίνητρων και για τους εργοδότες όπου εργάζονται οι εθελοντές, όπως απαλλαγή από την καταβολή της ασφαλιστικής εισφοράς υπέρ του εθελοντή πυροσβέστη σε περίπτωση που ο εθελοντής κληθεί να ασκήσει πυροσβεστικό έργο σε περιοχή που έχει κηρυχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Τα τωρινά δεδομένα
Στην Πυροσβεστική υπηρεσία σήμερα υπάρχουν καταγεγραμμένοι 1.500 εθελοντές που εκτελούν υπηρεσία σε πυροσβεστικούς σταθμούς και υπάρχουν 22 εθελοντικά κλιμάκια τα οποία στελεχώνουν εθελοντές πυροσβέστες. Στο μητρώο της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας είναι εγγεγραμμένες 323 εθελοντικές οργανώσεις με πάνω από 130.000 μέλη. Από αυτές τις ομάδες οι 270 έχουν ανανεώσει πρόσφατα τα στοιχεία τους (δράσεις, ενεργά μέλη κ.λπ.), ενώ 140 εθελοντικές οργανώσεις δήλωσαν επιθυμία για συμμετοχή σε εκπαίδευση δασοπυρόσβεσης. Φυσικά με εξαίρεση κάποιες από τις… μεγάλες εθελοντικές ομάδες, δεν υπάρχει απολύτως ξεκάθαρη εικόνα για καθεμία από αυτές, ούτε -κυρίως- για τις δυνατότητές τους να παράσχουν αποτελεσματική βοήθεια στο θέμα της Πολιτικής Προστασίας.
Του Μάνου Τσαλδάρη
Πηγή: Παρασκευή & 13
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου