Εθελοντισμός......

   Ο θεσμός του εθελοντισμού σε θέματα δασοπυρόσβεσης / δασοπροστασίας στη χώρα μας έχει πλαισιωθεί σταδιακά απ’τη δεκαετία του 1990 έως σήμερα, αλλά βρίσκεται ακόμα σε αρχικό στάδιο και χρειάζεται άμεση αναδιάρθρωση, ειδικότερα αν συγκριθεί με συστήματα εθελοντισμού άλλων χωρών, όπως ΗΠΑ, Καναδάς, Γερμανία, Αυστραλία.    Περιορίζεται σε γραφειοκρατικές διαδικασίες, χωρίς να μπαίνει σε οργανωτικά, θεσμικά και δεσμευτικά θέματα που αποτελούν την ουσιαστική βάση για την ορθή λειτουργία του. Υπάρχουν μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης και βελτίωσης του θεσμού.
   Τα αίτια για την ελλιπή και μη ομαλή λειτουργία του εθελοντισμού στη χώρα μας είναι πολλά και ποικίλα:
1. Η παρούσα κοινωνικο-οικονομική κατάσταση
2. Η έλλειψη εθελοντικής παιδείας και συλλογικής συνείδησης
3. Η έλλειψη σωστής ενημέρωσης
4. Η έλλειψη σαφών και επαρκών κινήτρων, κλπ.

   Οι ομάδες που ασχολούνται με τη δασοπυρόσβεση / δασοπροστασία ανήκουν σε τρεις κατηγορίες:
Α. Τις ομάδες ή εθελοντές που εντάσσονται στη Γενική γραμματεία Πολιτικής Προστασίας ή έχουν άμεση σχέση με οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Β. Τους εθελοντές πυροσβέστες που ανήκουν οργανικά στο Πυροσβεστικό Σώμα.
Γ. Ομάδες ή εθελοντές που δεν ανήκουν στις παραπάνω κατηγορίες.
   Η αυξανόμενη ένταση κ’ έκταση των περιστατικών δημιουργεί επιτακτική ανάγκη για την χρησιμοποίηση του εθελοντισμού. Σαν απαραίτητες προϋποθέσεις θεωρούνται:
1. Οι εθελοντές να επιχειρούν με επαγγελματισμό, μεθοδευμένα κ’ με ασφάλεια (εκπαίδευση).
2. Να έχουν πιστοποιημένη εκπαίδευση, ασφαλιστική κάλυψη, συγκεκριμένο σύστημα αξιοποίησης.
3. Ίση αντιμετώπιση με το μόνιμο προσωπικό
   Ο ρόλος των εθελοντών στη δασοπροστασία / δασοπυρόσβεση είναι ενισχυτικός προς τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες.