Το έργο της κατάσβεσης και της «αποκατάστασης»

  Στο έργο της κατάσβεσης συμβαίνουν διάφορα απρόβλεπτα γεγονότα για τα οποία όσο και έμπειρος να είναι κάποιος δυσκολεύεται να τα διαχειρισθεί, γιατί τα αντιμετωπίζει πρώτη φορά. Τέτοιες καταστάσεις αυξάνουν σημαντικά το βαθμό δυσκολίας στη κατάσβεση των δασικών πυρκαγιών. Πιο συγκεκριμένα όταν υπάρχει δασική πυρκαγιά σε εξέλιξη, μεγάλης έκτασης εμφανίζεται πλήθος κοινού που παρατηρεί, σχολιάζει και ενίοτε συμμετέχει. Συνήθως μια συγκέντρωση μεγάλου αριθμού ατόμων στο σημείο που ενεργούν οι δυνάμεις κατάσβεσης δυσχεραίνει το έργο σημαντικά γιατί αφήνουν τα οχήματα τους δεξιά ή αριστερά στους δρόμους με αποτέλεσμα ειδικά στις περιπτώσεις που οι δρόμοι είναι στενοί να μη μπορούν να μετακινηθούν με ευκολία τα πυροσβεστικά οχήματα. Μερικές φορές δε οι παρατηρητές απαιτούν δράσεις από τους ανθρώπους που ενεργούν εκείνη τη στιγμή, κατά της φωτιάς οι οποίες αν δεν είναι εξωπραγματικές είναι κατά κανόνα αναποτελεσματικές, λόγω μη γνώσης του αντικειμένου. Καταλαβαίνουμε βέβαια τι σημαίνει αυτό ακόμη και αν δεν το έχουμε ζήσει. Κάποιοι ελάχιστοι μερικές φορές που συμμετέχουν, αντί να ενταχθούν στην ομάδα των πυροσβεστών-εθελοντών και να ακολουθήσουν οδηγίες αυτών που σίγουρα έχουν μεγαλύτερη εμπειρία, κάνουν ότι φαντασθούν εκείνη τη στιγμή χωρίς ιδιαίτερη σκέψη. Για παράδειγμα στη χθεσινή πυρκαγιά στη Βόρη, βρέθηκε κάποιος μελισσοκόμος που ήθελε να βοηθήσει και συμμετείχε στην ομάδα του Συλλόγου μας σε σημείο όπου είχαμε κάνει εγκατάσταση (σύνδεση πυροσβεστικών σωλήνων) περίπου 200 μέτρων. Βασική αρχή είναι ότι οι σωλήνες δεν πρέπει να έρχονται σε επαφή με ανάμενα κάρβουνα και φλεγόμενα είδη γενικότερα γιατί καίγονται, αφού είναι κατασκευασμένες από πλαστικά υλικά ώστε να είναι εύκαμπτες. Θέλοντας όμως να βοηθήσει τραβούσε τις σωλήνες και τις έριχνε στις καμένες περιοχές που μόλις είχαν σβήσει θέλοντας έτσι να κερδίσει μέτρα, με   αποτέλεσμα να τρυπάνε οι σωλήνες. Το χειρότερο σε αυτές τις περιπτώσεις δεν  είναι ότι κάηκε η σωλήνα, αλλά ότι δεν φθάνει το νερό στο σημείο της κατάσβεσης. Εάν συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να αντικατασταθεί με άλλη, εφόσον υπάρχει, λαμβάνοντας υπόψη και το χρόνο και κόπο της μεταφοράς άλλης σωλήνας. Αρκεί να σκεφθούμε ότι σε μια εγκατάσταση 200 μέτρων σε εδάφη με μεγάλες κλίσεις δεν είναι εύκολο το ανεβοκατέβασμα, ειδικά όταν έχεις δουλέψει πολλές ώρες με αντίξοες συνθήκες (καπνός, υψηλές θερμοκρασίες, υπερένταση κ.λ.π.). Ο συγκεκριμένος κύριος δεν εννοούσε να το καταλάβει και ενώ μας έκαψε τρεις σωλήνες, αναγκάσθηκε τελικά ο επικεφαλής της ομάδας να τον απομακρύνει. Το κάψιμο όμως των σωλήνων δεν τελειώνει εκεί αφού εάν δεν έχουν καεί ολοσχερώς θα πρέπει να επισκευασθούν. Μη ξεχνάμε ότι ο πυροσβεστικός εξοπλισμός κοστίζει αρκετά χρήματα που στη δική μας εθελοντική κατάσταση θα πρέπει να εξασφαλίσουμε χρήματα για την αντικατάσταση τους. Αυτό σημαίνει επιπλέον εργατοώρες ώστε να αποκατασταθεί το υλικό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση για να επισκευασθούν οι τρεις σωλήνες, να τακτοποιηθεί το υλικό στα οχήματα, να καθαρισθούν και να συντηρηθούν τα οχήματα χρειάσθηκαν 6 ώρες εργασίας από δυο άτομα που έκαναν αυτά. Ποτέ δεν τελειώνει η πυρκαγιά με το σβήσιμό της, πάντα υπάρχουν αυτά που πρέπει να γίνουν ώστε να είναι έτοιμο το υλικό για την επόμενη χρήση του.
    Συνοψίζοντας θα ήθελα να πω το εξής, σκόπιμο είναι πρώτα, εφόσον βρισκόμαστε σαν παρατηρητές σε κάποιο συμβάν να βάζουμε τον εαυτό μας στη θέση αυτών που δραστηριοποιούνται στο έργο της κατάσβεσης, κάτω από την πίεση της φωτιάς και να κάνουμε εκείνα, ώστε να διευκολύνουμε το έργο τους.        
 

Design in CSS by TemplateWorld and sponsored by SmashingMagazine
Blogger Template created by Deluxe Templates Tested Blogger Templates